داستان بلند خیابان هزاردرخت روایت سرگشتگی من و ماست در جهانی که هر روز غم‌انگیزتر می‌شود؛ دختر جوانی كه در یك بیمارستان روانی در تهران كار می‌كند، رنجور از جهان، به یزد می‌آید و در پناه بادگیرها، در پناه سادگی و درستکاری آدم‌های شهر، در نامه‌هایی گاه پر از امید و گاه پر از تلخی، از نوستالژی و گذشته و روزهای دانشجویی، از غم و شادی با مخاطبی كه خود یك قصه است، حرف می‌زند؛ خواننده‌ی كتاب از دل این نامه‌ها، هم به یزد و كوچه‌ها و جهان آدم‌هایش سفر می‌كند، هم به تاریخ و هم به عاشقانه‌های انسان معاصر، عاشقانه‌هایی كه هنوز می‌توانند زیبا باشند.