در نگاه نخست به نظر می رسد که اثر برای کودکان نوشته شده است. نثر و روایت ساده و گذشتن ماجرا در سرزمین حیوانات ظاهر اثر را به حکایات اخلاقی و فابل های ازوپ و لافونتن شبیه می کند، ولی خواننده با گذشتن صفحات نخست درمی یابد که قضیه فراتر از این حرف هاست و بیهوده نیست که برخی از پژهشگران این اثر را با مزرعه ی حیوانات جورج اورول مقایسه کرده اند. نویسنده با تیز بینی گوشه هایی از مناسبات اجتماعی زمان خود را در قالب جوامع حیوانات به تصویر می کشد و خواننده را ناگزیر از این پرسش می کند که ریشه ی نابسامانی های زندگی را باید در کجا جست؟ اسکندر به روشنی طرفدار این نظر است که نمی توان فقط حاکمان ناصالح را عامل بدبختی ها معرفی کرد بلکه ضعف های شخصیتی ریشه دوانده در جامعه، از قبیل تن پروری، سودجویی، فریبکاری، خودخواهی، گرایش به مصالحه و نیز در اغلب موارد نقشی به همان اندازه مهم در قهقرا رفتن جامعه بازی می کنند و…