هنگامی که اخبار مبنی بر اینکه سیا با مجله های ادبی برای تولید تبلیغات فرهنگی در طول جنگ سرد تبانی کرده است ، منتشر شد بحثی آغاز شد که هرگز تا به حال حل نشده است. راجع به این ماجرا هنوز هم گمانه زنی می شود.
«خبرچین» داستان دو مامور سی آی ای است. داستان از آنجایی شروع می شود که یکی از این دو مجله های ادبی ایجاد کرد که نویسندگان آمریکایی و اروپایی در آن آزادی فرهنگی را ترویج می کردند. در حالی که دیگری دولت ها را سرنگون کرد و از ترور و سانسور به عنوان ابزار سیاسی استفاده کرد. مدافعان CIA “فرهنگی” استدلال می کنند که باید به دلیل افزایش علاقه به هنر و آزادی اندیشه مورد ستایش قرار می گرفت ، اما این دو طرز فکر اهداف پنهانی یکسانی داشتند و بسیاری از آنها روش های مشابهی نیز داشتند: فریب ، نیرنگ و ارعاب.

جوئل ویتنی در این کتاب نشان می دهد که چگونه CIA خوب و بد یک شکاف کاذب است ، و جنگجویان سرد فرهنگی بارها و بارها از ضد کمونیسم به عنوان اهرم جاسوسی بی وقفه از چپ گرایان و در واقع نویسندگان تمام گرایش های سیاسی استفاده کردند و بدین ترتیب دموکراسی ایالات متحده را تحت فشار قرار دادند