حمام‌ها و آدم‌ها 35 داستان کوتاه و طنزآمیز از میخاییل زوشنکو، داستان‌نویسِ روس، است. مضمون داستان‌های زوشنکو از تناقض‌های زندگی روزمره در اتحاد جماهیر شوروی مایه می‌گیرد. بلندترین داستان این مجموعه، با نام «طالع نحس»، دوازده صفحه است و باقی داستان‌ها اغلب از چهار صفحه تجاوز نمی‌کند. کتاب با یادداشت کوتاه و طنزآمیز زوشنکو، درباره‌ی زندگی و عقاید خودش، آغاز می‌شود. همچنین مترجم کتاب مقاله‌ای از آنا یوریِونا مرژینسکایا درباره‌ی زوشنکو و آثارش ترجمه و به کتاب اضافه کرده است. این مجموعه اولین‌بار با عنوان طالع نحس منتشر شده بود.
میخاییل زوشنکو، نویسنده و طنزنویس روس، در سال 1895 در سن‌پترزبورگ به دنیا آمد. پدرش اوکراینی و مادرش روس بود. او برای تحصیل در رشته‌ی حقوق به دانشگاه سن‌پترزبورگ رفت، ولی به دلیل مشکلات مالی نتوانست درس خود را به پایان برساند. سپس در دوران جنگ جهانی اول در ارتش روسیه خدمت کرد و چندین بار نیز مجروح شد. زوشنکو در دهه‌ی 1920 در عرصه‌ی طنزنویسی محبوبیت خاصی به دست آورد، اما پس از انتقاد از ژدانف و برنامه‌هایش و اخراج از اتحادیه‌ی نویسندگان و عدم امکان چاپ نوشته‌هایش باقی عمر را در فقر زندگی کرد. سبک نوشتاری زوشنکو ساده و نزدیک به زبان محاوره است. خود او معتقد بود که جملاتش بسیار کوتاه و برای فقرا قابل لمس است و به همین دلیل است که خوانندگان زیادی دارد. میخائیل زوشنکو در 22 ژوئیه 1958 درگذشت.