حسین‌بن منصور حلاج بیضاوی(244-309ق) (857-922م) صوفی نامدار قرن سوم و چهارم هجری قمری است که در دستیابی به حاکمیت با همه تمهیداتی که اندیشید و بکار برد ناکام ماند.و مانند بی‌شماری دیگری در زد و بندهای حساب‌شده سیاسی به تیغ دسیسه و نیرنگ حاکمان عباسی و به دستیاری فتوای فقیهان از پای درآمد اما داستان وی بیش از هزار سال است که با آرایه‌های مختلف همچنان روایت می‌شود آن‌گونه که نهضت وی در نظر برخی الهی و آسمانی و در باور برخی دیگر خلقی و توده‌ای و از منظر گروهی دیگر،دنیاطلبی و زعامت‌جویی بر مردمان زیر نقابی از فتوحات معنوی صوفیانه بود.
آنچه در این کتاب به استناد متون معتبر تاریخی و تصوفی واکاوی شده حکایت شیخی از مشایخ بزرگ صوفیه را باز می‌گوید که بیش از آنکه شهید الهیات باشد ، کشته سیاست و قدرت است.