استقامت بر ایمان، از مهم‌ترین مؤلفه‌های ضروری برای مؤمن است. از این‌رو اگر کسی بخواهد بداند که با وجود فتنه‌های فراوان در آخرالزمان، آیا همچنان بر ایمان خود ثابت‌قدم مانده است یا نه، باید ببیند که آیا برای تعجیل فرج حضرت حجت (عج)، دعا می‌کند یا نه! ایشان در این خصوص می‌فرمودند: «دعا برای تعجیل فرج، نشان‌دهنده این است که دعا کننده هنوز بر ایمان خود ثابت و استوار است.»

فرمود: «اَلْعِبادَةُ فِی الْغیبَةِ أَفْضَلُ مِنَ الْحُضُور» (عبادت در زمان غیبت، بافضیلت‌تر از زمان حضور است)، و نیز به اصحاب خود می‌فرمود: «أَنْتُمْ أَصْحابی وَ أُولئِک إِخْوانی، فَواشَوْقاً إِلی إِخْوانی، آمنُوا بِسَوادٍ عَلی بَیاضٍ». (شما یاران من هستید و آن‌ها – که در آخرالزمان می‌آیند – برادرانم هستند. چقدر من مشتاقم به دیدار برادرانم. آن‌ها به سیاهه‌هایی بر روی کاغذها ایمان آورده‌اند).» بنابراین، عبادت و آثار آن در زمان غیبت، نه‌تنها کمتر از زمان حضور نیست، بلکه افضل و مشتمل بر مواهب و موائد مضاعف است.

جاهل‌ها گمان می‌کنند که با تخریبات قبور ائمه (ع) می‌توانند تشیّع را ریشه‌کن کنند. شیعه و سادات و بزرگان آن‌ها، بالاتر از تخریبات را در زمان ائمه ایشان دیده‌اند و آن‌که پس از تبدیل تخریب به تعمیر، بر قوّه ایمان ایشان در صورت و معنا افزوده گردیده است.

یادم می‌آید که بنده همان وقتی که در نجف بودم، بیست روایت جمع کردم، که رُواتش با هم تداخل ندارند [از نظر سندی] و بدون این‌که هیچ‌کدام از آن‌ها به خود امام علی (ع) منتهی شود. در [سلسله راویان] آن‌ها ابوبکر هست، عمر هست، عثمان هست؛ همه رجال اهل‌سنّت هستند که نقل کرده‌اند. روایت از حضرت رسول (ص) است که ائمه اثنی‌عشر (ع) را تسمیه نموده و حضرات حسن (ع) و حسین (ع) را ذکر کرده است؛ به این مضمون که: «یَکُونُ بَعْدی إثْناعَشَرَ خَلیفَةً، تاسِعُ أوْلادِ الْحُسَیْنِ، صاحِبُهُمْ» (پس از من دوازده جانشین خواهد بود که نهمین فرزند حسین (ع) صاحبِ از میان ایشان خواهد بود).

نقل شده است حضرت صادق (ع) به زراره نوشت: این چیزهایی که ما درباره شما می‌گوییم، مثل خرق سفینه (سوراخ کردن کشتی) از سوی حضرت خضر (ع) است که سفینه را معیوب کرد، تا این‌که مَلِک (پادشاه) سفینه را غصب نکند. ما هم در غیاب شما درباره شما بد می‌گوییم، برای خاطر این است که مردم بگویند: این‌ها با هم خوب نیستند؛ این‌ها را کار نداشته باشید، این‌ها شیعیان او نیستند.

ما در دریای زندگی در معرض غرق شدن هستیم، دستگیری ولیّ خدا لازم است تا سالم به مقصد برسیم، باید به ولیّ‌عصر (عج) استغاثه کنیم که مسیر را روشن سازد و ما را تا مقصد همراه خود ببرد.