ميني بوس نفيرمي کشيد و سياهي جاده را با دو خط باريک و موازي،در دود سياه خود فرو مي برد.مثل اژدهايي عصباني که جنگجويي افسانه اي سرش را با شمشير بريده باشد.حالا نفير کشان در حالي که خوني سياه از شاهرگ هايشان بيرون مي زد ،به سمت مقصدي نامعلوم،گيج و واگيج مي خورد و روي جاده خيس ،هي ميغلتيد و هي نعره مي کشيد.پشت شيشه عقبش با شبرنگ قرمز نوشته بود:«اژدهاي سرخ آرتيمان»