جوزف اندروز ، یا تاریخچه ماجراهای جوزف اندروز و دوست او آقای آبراهام آدامز ، اولین رمان تمام قد نویسنده انگلیسی هنری فیلدینگ بود که به چاپ رسید. این فیلد که در سال 1742 ظاهر شد و توسط فیلدینگ به عنوان “شعر حماسی کمیک در نثر” تعریف شد ، از ماجراهای یک آدم پهلوان خوش اخلاق در جاده بازگشت از لندن به همراه دوست و مربی خود ، آبراهام آدامز ، همسری غایب ، خبر می دهد.
این رمان تلفیقی از دو زیبایی شناختی رقیب ادبیات قرن هجدهم را در بر می گیرد: رویکرد مسخره قهرمانانه و نئوکلاسیک (و با تمدید اشرافی گری) آگوستانی ها مانند الکساندر پاپ و جاناتان سویفت و داستان نثر محبوب و داخلی رمان نویسان از جمله به عنوان دانیل دفو و ساموئل ریچاردسون.

این رمان از الهامات مختلفی بهره گرفته است. این اثر که “به تقلید از شیوه سروانتس ، نویسنده دون کیشوت” نوشته شده است (نگاه کنید به صفحه عنوان در سمت راست) ، بیشتر طنز خود را مدیون تکنیک های توسعه یافته توسط سروانتس و موضوع اصلی آن را به آرامی چیدمان حوادث می داند. انحرافات و شخصیت های طبقه پایین به ژانر نوشتاری معروف به پیکارسک. با احترام به سلیقه های ادبی و نوجوانان تکرار شونده آن دوره ، به شوخ طبعی ، یک ازدواج قریب الوقوع و یک رمز و راز پیرامون پدر و مادر ناشناخته متکی است ، اما بالعکس سرشار از انحرافات فلسفی ، احکام کلاسیک و اهداف اجتماعی است.