جنگ دوباره‌ی پول‌ها و تکرار تاریخ روزبه‌روز محتمل‌تر می‌شود. در سایه‌ی تدام بحران‌های فعلی، بیم آن می‌رود که جنگی با عواقب ناگوار میان دلار، یورو و یوآن دربگیرد. ناتوانی اروپا در حل مسئله‌ی حکمرانی، سردرگمی‌های چین که طبعاً تنها در سایه‌ی احساسات ناسیونالیستی، فرصتی برای ابراز قدرت تازه‌یافته‌اش پیدا کرده، و نهایتاً آمریکا که به‌رغم اطمینان از توانایی در بهبودی اوضاع همچنان قادر به رهایی از بحران مالی که درگیرش کرده نیست. همه‌ی این‌ها در دسته‌ی فرصت‌های ازدست‌‌‌رفته‌ای قرار می‌گیرد که اندک‌اندک فضای بین‌المللی را خراب کرده و در نهایت مانع هرگونه ایده‌ی اندکی بلندپروازانه در راستای همکاری‌های بین‌المللی می‌گردد. در پس این حوادث نگرانی‌های چین نسبت به امنیت دارایی‌های ارزی دلاری و یورویی قرار دارد؛ اثرات منحط سیاست‌های نامتعارفی که راه خروجی از آنان به چشم نمی‌خورد؛ سوءظن آمریکا نسبت به چین به سرمایه‌گذاری‌های مستقیم این کشور و همچنین اقدامات راهبردی چین که این‌گونه بی‌رحمانه انحطاط آمریکا را هویدا می‌کنند؛ ناتوانی اروپا از ایفای نقشی فعال در امور جهان که بر اساس تجربه برایش مقدر گردیده بود؛ کاهش نفوذ صندوق بین‌المللی پول که اداره‌ و مأموریت آن متناسب با حقایق جدید بین‌المللی نبود.