وقتی پدر و مادر وینی از هم جدا شدند، تصمیم گرفتند که وینی سه روز در هفته پیش هر کدام از آنها باشد و چهارشنبه‌ها را تنها در یک خانه‌ی درختی بگذراند که درست بینابین خانه‌های آنهاست تا وقتش به طور کاملا مساوی بین آن دو تقسیم شود.
اما ناکامی و درماندگی وینی به خاطر رفتارهای پدر و مادرش به مرور مثل درخت بزرگی ریشه‌دار می‌شود.
وینی به این نتیجه می‌رسد که تنها راه تغییر اوصاع این است که تا وقتی پدر و مادرش سر عقل نیامده‌اند، از خانه‌ی درختی تکان نخورد.
دوستانش تصمیم می‌گیرند به او بپیوندند اما آیا با وجود ده بچه در یک خانه‌ی درختی که هر کدام خواسته‌های خودشان را دارند، وینی می‌تواند بهای استقامتش را بپردازد و همه را راضی و خوشحال نگه دارد؟