سوزان سانتاگ در چهار جستار که به طور جداگانه و مستقل درباره ی موضوع زن نوشته، نقد خود را استادانه از جامعه، تاریخ و جایگاه – متأثر از قضاوت محیط پیرامون و گاه خودخواسته ی- زن بیان می کند. سانتاگ که با نگارش آثاری چون علیه تفسیر، درباره ی عکاسی، تماشای رنج دیگران، در آمریکا، دوستدار آتشفشان، سفرنامه ها از جنگ ویتنام و سارایوو و بسیاری آثار دیگر از جمله مهم ترین نویسندگان منتقد آمریکا و چهره ای جهانی و مشهور به شمار می آید، این بار در جستارهایش منزلت و نقش زنان را به چالش می کشد و آنها را فارغ از الگوهای مردانه و تقبیح جامعه با خود واقعی، ظرفیت های نهفته و شکوفانشده ی زن، مقایسه می کند. اقبال تاریخی – زیستی مردان در قیاس با شکوه شکننده و مشروط زنان تنها هجمه ی تاریک زمانه ی ما را نشان می دهد و سانتاگ با جسارت و شجاعت از جهش و مقاومت در برابر تاریکی سخن می گوید و مسئولیتی برای کشف و تغییر به سمت روشنا را برای همگان و به ویژه به عهده ی زنان می گذارد.
جستارهایی درباره ی زن به جای طرح راه حل های پیچیده برای زنان، پرسش های ساده ای مطرح می کند و جهان زنان را در مسیر خیزش برای تغییر و دگرگونی قرار می دهد.