«جاناتان مرغ دریایی یک روز میفهمی بی مسئولیتی عاقبت خوشی ندارد.زندگی ناشناخته و ناشناختنی است و مکا چیزی از آن نمیدانیم جز این که به دنیا آمده ایم تا شکم مان را سیر بکنیم و تا جایی که برای مان امکان داره زنده بمانیم. سابقه نداشت مرغان دریایی در پاسخ به شورای بزرگ سخنی بگویند و اعتراض بکنند ولی صدای جاناتان بلند شد چنین خروشید بی مسئولیتی؟برادران رفتار چه کسی مسئولانه تر است از مرغی دریایی که برای زندگی مفهومی والاتر و مقصودی برتر یافته و از پی آن ها می رود؟هزاران سال دنبال کله ی ماهی ها به هر کنج و گوشه ای سرک کشیده ایم ولی حالا دلیلی برای زیستن داریم یادگیری کشف نیل به آزادی!