کتاب « تولستوی و مبل بنفش» قصه زندگی نینا  است که روایت گر سرسختی او در غم از دست دادن خواهرش است. مبل بنفش باید یکسال همراه و نشمین گاه دختری باشد که قرار گذاشته است هر روز با کتابی سر کند. کتاب درمانی در این قصه نمای دیگری دارد. نینا معتقد است که کتاب تنها راه چارۀ او در کم کردن درد و غم زندگی است. او به کتاب پناه نمی برد تا فراموش کند، بلکه او سعی می کند با تکیه برکتاب های متفاوت به درک زندگی و حقیقت های پنهان آن برسد. او می خواهد در این یک سال به اندازه همه انسان ها زندگی کند و به تفسیر روشن و امید بخشی از زندگی نایل شود. کتاب هایی که او برای خواندن انتخاب می کند همه یک دست و تعیین شده از قبل نیستند، بلکه حال و هوای او کتاب ها را انتخاب می کند. او به ذهنش فرصت زندگی در لحظه ها را داده  و راه رهایی از اندیشه های مهلک را نشان می دهد.

پیوند قصه زندگی نینا در طول کتاب های انتخابی او قرار داشته و با آنها عجین شده است.نویسنده با بیان لحظه های خاص زندگی اش در لحظه لحظه های هر کتاب، ما را به حقیقت زندگی نزدیک تر می کند؛ اعتراف می کند که زندگی در سالی هر روز با یک کتاب، زندگی در آرامش مطلق و به دور از همه احساسات ناسالم بشری او اعم از خشم و اندوه  بوده است. او کتاب را شفا بخش می داند که توانسته است وی را به فضایی فراتر از بهبودی برساند.

این کتاب حقیقتی از زندگی واقعی نینا سنکویچ است. اوبعد از مرگ خواهرش،  درسن چهل و شش سالگی تصمیم می گیرد تا هر روز یک کتاب بخواند و خاطرات و یادداشت های آن روزها را در این کتاب منتشر کند. نینا در سال 2008 وب سایتی به اسم « هر روز کتاب بخوان» راه اندازی کرده است و دریافت های خود را از دنیای کتاب هایی را که خوانده است با دیگران شریک می سازد.

« وقتی بعد آن تماس تلفنی دربارۀ خبر فوت خواهرم به بیمارستان برگشتم، پدرم را دیدم که روی صندلی اتاق بیمارستان به جلو و عقب تکان می خورد و پشت سرهم تکرار می کرد: ” سه نفر در یک شب” اصلاً نمی دانستم آن کلمات چه معنایی داشتند و وقتی که بعداً از ناتاشا پرسیدم، او هم چیزی نمی دانست. دلم می خواست از پدرم بپرسم اما نمی توانستم هم زمان اندوه بیشتری را تحمل کنم. مری، خواهر جک هم در ژوئن بعد از یک دورۀ طولانی از دنیا رفت و من احساس کردم دارم در اشک هایم غرق می شوم…»