پدر او یکی از تاجران و بازاریان معروف بوشهر بود ، اما هیچ‌ وقت پسرش را وادار به آن نکرد که راه او را ادامه دهد و خود صادق چوبک نیز هیچ‌ گاه میلی به آن نشان نداد که در راه تجارت قدم بردارد. تمام نشانه‌ ها از دوران کودکی و نوجوانی او دال بر این بود که او شخصیتی ادبی و فرهنگی دارد. همیشه مشغول مطالعۀ کتاب بود و چیزی جز کتاب را در زندگی خود ارزشمند نمی‌ دید.

چوبک در جوانی و در همان زمان که دیپلم ادبی خود را اخذ کرد تصمیم به ازدواج گرفت و دختری به نام «قدسی» که خودش او را همیشه «قدسی خانم» خطاب می‌ کرد را مورد پسند قرارداد و با او ازدواج کرد و حاصل آن دو پسر به نام های روزبه و بابک شد.

اولین کتاب وی در سال ۱۳۲۴ با عنوان «خیمه شب» منتشر شد و چند سال پس از آن یعنی در سال ۱۳۲۸ بود که صادق چوبک اثر مشهورش «انتری که لوطی‌ اش مرده بود» را به چاپ رساند. این اثر شامل سه داستان و یک نمایشنامه بود و از آثار مورد توجه ادبیات داستانی ایران محسوب می‌ شود.
بعد از موفقیت این رمان، «تنگسیر» را به انتشار رساند که مُهر تأییدی بر تمامی فعالیت‌ های نویسندگی و ادبی صادق چوبک بود و پس از «تنگسیر» هم «سنگ صبور» به بازار آمد و جایگاه صادق چوبک را به‌عنوان یک نویسندۀ نوآور تثبیت کرد.

«تنگسیر» تنها یک رمان ایرانی نبود بلکه خیلی زود جهانی شد و از این اثر ۱۸ ترجمه در ۱۸ زبان مختلف موجود است.

صادق چوبک در اواخر عمر بینایی اش را از دست داد و روز ۱۳ تیر ماه سال ۱۳۷۷، در سن 82 سالگی در برکلی آمریکا درگذشت و بنا به وصیتش یادداشت ‌های منتشر نشده اش را سوزاندند. همچنین بنا به درخواست خودش جسدش را نیز سوزاندند.