آنچه بین انسانها ادراک و تفاهم ایجاد میکند عشق است. هنگامی که قلب شما پر از عشق است, به همه چیز زندگی گوش فرا خواهید داد. به آن گدای برهنه گوش خواهید کرد, رنج و اندوه بشریت را درک خواهید کرد. عشق, شفقت, رافت و مهر هرگز منجر به اختلاف و خصومت نمی شود. عشق هستی انسان را بسیار حساس, نرم و انعطاف پذیر می نماید و آنچه حساس و انعطاف پذیر است استعداد و قابلیت نوشوندگی دارد. و حقیقت تنها در یک هستی نوشونده تبلور می یابد. حقیقت را به ذهن و قلبی که به وسیله جهل, تعصب, کینه و خصومت سخت و سنگین شده است راه نیست.