اسوو باندینی تک و تنها رنج می کشید. آن هم نه با بدنی پر درد: بدتر از آن، با روحی پر درد. کجای دنیا می شد دردی بزرگ تر از درد روح پیدا کرد؟
جان فانته سال 1909 در دنور به دنیا آمد و در جوانی به لس آنجلس مهاجرت کرد. از سال 1930 نوشتن را آغاز کرد و چند داستانش در مجله های ادبی منتشر شد. مدتی هم در هالیوود فیلمنامه نوشت. از جمله برای فیلم سرشار زندگی که اقتباسی بود از رمان خودش. به او جواهر گمشده ی ادبیات آمریکا لقب داده اند و بوکوفسکی درباره او گفته: فانته خدای من بود. در سال 1987 پس از مرگش از سوی انجمن ادبی پن جایزه یک عمر فعالیت ادبی دریافت کرد. تا بهار صبر کن، باندینی جلد اول چهارگانه ی معروف او است.