آقای فولرمن روی تخته می‌نویسد پیراشکی.

بعد مارک کلامپ حشره را پیشنهاد می‌کند.

کل این مدت را من دارم برای خودم فکر می‌کنم.

فکر می‌کنم چرا قیافه‌ی آقای فولرمن جوری است که انگار هیچ‌وقت هیچ‌وقت خسته نیست.

شاید دلیلش این باشد که چشم‌هایش خیلی گنده و عریض و تیزند؟

آقای فولرمن واقعاً گنده‌ترین چشم‌های ور‌قلمبیده‌ی دنیا را دارد. دارم به همین فکر می‌کنم. فقط هم فکر نمی‌کنم ها.

واقعاً می‌گویمش، با صدای بلند:

«چشم‌های ورقلمبیده!»