رمان تالار فرهاد درباره پیچیدگی های حافظه و خاطره است و در جاهایی نیز به یک رمان علمی تخیلی نزدیک می شود اما در مجموع باورم این است که این اثر را باید «رمان اندیشه» نامید.
«رمان اندیشه» اثری است که از مسائلی صحبت می کند که خواننده را به فکر وا می دارد. به عبارت دیگر این رمان با نگاه عمیق به برخی مسائل باعث می شود مخاطب جز خواندن اثر به فعالیت دیگری که فکر کردن است نیز واداشته شود.
نویسنده در مورد روایت عمده کتاب در شهر سنندج می گوید: من در زندگی دو بار تاکنون به این شهر سفر کرده ام و از آن خوشم آمده است. هنگام نوشتن این رمان به نوعی خاطراتم از این شهر زنده شد اما این به معنی این نیست که راوی رمان خودم هستم و قصه سرگذشت خودم است. من مدت کمی در این شهر ماندم اما راوی داستان من یکسالی در این شهر ساکن است.