« به خاطر زندگی» روایت خواندنی و عیجب دیگری از سرزمین کره شمالی است؛ این کشور را می توان زندان بزرگی نامید که هرچه درمورد آن بدانیم و بخوانیم باز اطلاعات کاملی را به دست نخواهیم آورد. آنچه در تمامی داستان های حکایت شده از کره شمالی مشترک به نظر می رسد، تسلط و احاطه ذهنی کاملی است که حاکمان کره شمالی بر مردم آن تحمیل کرده و تفکر مورد نظر خود را جایگزین اندیشه آزاد انسانی مردم آن کشور کرده است.

«یئان می پارک» دختری است که توانسته است پس از تحمل زندگی غم انگیزی که داشته با آزاد کردن ذهن خود، جسم خویش را نیز از قفس بسته کشورش رهایی بخشد.

یئان می پارک (Yeon mi Park) در سیزده سالگی در سخت ترین شرایط زندگی خود تصمیم گرفت فرار کند. فرار او برای آزادی نبود، چون تصوری دقیق از آزادی در وجودش جا نگرفته بود، او فقط می خواست خود و خانواده اش را نجات دهد.

یئان پس از دستگیری پدرش که زنگ خطری برای آینده آنان به حساب می آمد، برای پیدا کردن خواهر شانزده ساله اش که قبلاً گریخته بود همراه خانواده به چین فرار می کنند. با اینکه خواهر را پیدا نمی کند اما با خانواده اش در کشور چین ماندگار می شود و پس از  فوت پدرش مصیبتی بدتر برای یئان و مادرش- پس از سفری دوباره- شروع می گردد مصیبتی که بین ترس و شرم در نوسان است.

این کتاب به ما ارزش آزادی را نشان می دهد و می فهماند نعمت های زندگی فقط آنچه می بینیم نیستند بلکه مهم تر از آن آزادی و آرامش است که گاهی نصیب هرکسی نمی شود.

«… مات و مبهوت شدم. قرار نبود چنین اتفاقی بیفتد! بدون فکر کردن، از ماشین پریدیم پایین. فقط مادرم و پدری که بچه در بغلش بود، روی صندلی ها ماندند. سربازها سعی می کردند ما را به داخل ماشین برگردانند، اما ما یونیفرمشان را چنگ زده بودیم و گریه می کردیم…. تیغی را که در کمربندم جاسازی کرده بودم، حس کردم. آماده بودم تا بیرون بکشم و …»