… مثلا کتاب «سفر به انتهای شب» رو در نظر بگیر. سرشار از زیبائیه. چطور می تونی بعد خوندنش متحول نشی؟ خب، بیشتر خواننده ها بدون مشکل از پس این هنرنمایی برمی آن می ایستن جلوت و می گن: «اوه.. سلین آدم فوق العاده ایه» و بعد بلافاصله برمی گردن می شن همون چیزی که بودن. مشخصه که سلین په مثال استثنائیه ولی موارد دیگه ای ام هست. می تونم برات بگم. بعد خوندن به کتاب، شخص دیگه همون فرد قبلی نیس، حتی اگه اثر متوسطی مثل کتابای لئوماله رو خونده باشه. بعد خوندن کتابای لئوماله دیگه هیچ وقت نگاهت به یک زن جوان بارانی پوش نمی تونه همون نگاهی باشه که قبلا بوده. این مسئله بی نهایت مهمه. بزرگترین شاهکار ما نویسنده ها همینه: تغییر شیوه ی نگرش مردم.