وندی شرمن رئیس تیم آمریکا در مذاکرات 1+5 ایران، برای بسیاری از ایرانیان یا دست کم برای اهل سیاست نامی آشناست. او در کتاب “بدون هراس”با مرور خاطراتش از تجربیاتی می‌گوید که به او یاری رساندند تا در مقام یک دیپلمات عالی رتبه کارنامه موفقی به زعم خود به جا بگذارد. اگر نگوئیم مذاکرات با ایران رویداد محوری کتاب است، به راحتی می‌توان گفت وندی شرمن مذاکره با ایران و برجام را بزرگ‌ترین دستاورد زندگی حرفه‌ای خود می‌داند.

نکته مهم کتاب این است که به وقایعی تقسیم می‌شود که زندگی شخصی (از دوران کودکی) و زندگی سیاسی (دیپلماتیک) وندی شرمن را دربرمی‌گیرد، ولی سیر کتاب از الگوی زمانی خطی پیروی نمی‌کند و پیوسته از یک حوزه و یک زمان به حوزه و زمان دیگری گریز می‌زند. در واقع موضوعات مرتبط با ایران و مذاکرات هسته‌ای در تمام فصول، کمتر یا بیشتر، به انضمام مقدمه و مؤخره جاگرفته‌اند و در کنار هم تکمیل می‌شوند.

هرچند سنت خاطره‌نویسی در میان رجال سیاسی آمریکایی با هدف اقناع مردم خودشان و تایید درستی سیاست‌های آن کشور و از سوی دیگر جهت‌دهی به افکار عمومی با زاویه نگاه خاص آن فرد یا کشور انجام می‌شود، ولی با این حال وندی شرمن در جایگاه معاون سیاسی وزارت خارجه دولت باراک اوباما بین سال‌های “2011 تا 2015” و مسئول تیم مذاکره کننده آمریکا در مذاکرات 1+5 با ایران به اطلاعات مهم و محرمانه مذاکرات هسته‌ای دسترسی داشته است و خواندن این کتاب ما را به گوشه‌هایی از رویدادهای پیدا و پنهان مذاکرات نزدیک‌تر می‌کند.

یکی دیگر از نکات قابل تأمل کتاب این است که برای پرهیز از انتشار و اشاعه یکسویه دیدگاه‌های خاص نویسنده کتاب، آقای دکتر علی باقری معاون سابق سیاست خارجی و امنیت بین‌الملل دبیرخانه شورای امنیت ملی و عضو ارشد تیم مذاکرات هسته‌ای، در قالب یک مقدمه موضوع مذاکرات را از ابتدا بصورت خلاصه و دقیق برای خوانندگان مرور کرده و نکاتی را در این خصوص متذکر شده است.