با جام های شوکران رمانی است درباره سال های دفاع مقدس و تصویر جان های شیفته و تصور جهنم روی زمین به شکل اسارت گاه های بعثی که به قلم نویسنده به رشته تحریر در آمده است و خواننده خود در صحنه های داستان حضور دارد تا جایی که مثل شخصیت اصلی می رزمد و می توفد، عشق می ورزد و می هراسد، زمین می خورد و بر می خیزد و می خندد.
مضمون این اثر فاخر حماسی و غنایی است و تلاش نویسنده اثر بر آن بوده است که با به تصویر کشیدن حماسه دفاع مقدس به ورطه شعارگرایی نیفتد و با مزوّج کردن روح حماسه با تغزل در دام احساسات و رمانتیسم سطحی گیر نکند.
تلفیق حماسه و تغزل و انتخاب نثر مناسب با آن شاید یکی از شگردهای موفقی است که نویسنده اثر توانسته خوب از عهده آن بر آید.
نویسنده در این اثر به شیوه روایت رئالیستی یا همان مکتب واقع گرایی وفادار مانده است اما این به معنی ارائه روایتی گزارش گونه ، تخت و خسته کننده نیست.
نویسنده تلاش کرده است شخصیت های رمان او چه شخصیت اصلی و چه کاراکترهای فرعی یک بعدی و تک ساختی نباشند و بر این اساس شخصیت اصلی داستان می رزمد، می هراسد، عشق می ورزد ، درد می کشد، و در یک کلام انسان است اما انسانی که در راه آرمانش برهمه غرایز بشری فائق می آید و آئین و میهن خویش را ارج والا می نهد.