این کتاب مجموعه‌ای برگزیده از سلسله سخنرانی‌ها و دست‌نوشته‌های ژان پل سارتر است که این مجموعه را طی یک سخنرانی در سال 1945، در پاریس ارائه داد. او در این سخنرانی، که در فضایی پر از تماشاگر و شنونده و در محیطی سرشار از اضطراب ایراد شد، ابتدا از اگزیستانسیالیسم دفاع کرد، سپس به شدت مکاتب فلسفی و مذهبی موجود، از جمله کمونیسم، بورژوازی، و مسیحیت را مورد انتقاد و سرزنش قرار داد. دفاع از اصالت و نقش انسان در آفرینش و دنیا، به اندازه‌ای جذابیت داشت که تا امروز این بحث همچنان باقی مانده است. این مجموعه کتابی است که تفکرات سنتی دین را کنار می‌گذارد و انسان را، فقط خود انسان را، نه خدا و نه هیچ‌چیز دیگری را بلکه فقط خود انسان را پایه و اساس تفکر فلسفی خود قرار می‌دهد.