«ما در اینجا با مسأله جنگ سروکار نداریم. استعاره‌ای که ذکر کردم محصول نظریۀ وضع طبیعی است. از این نظریه و استعاره غالباً برای این منظور استفاده شده است که جنگ و خشونت ناشی از جنگ را به‌دلیل شری که از ابتدا در ذات امور مربوط به‌آدمی بودیعه رفته و نخستین جلوۀ آن آغاز تبهکارانۀ تاریخ بشر است، توجیه کنند. ولی استعاره و نظریۀ مذکور با مسألۀ انقلاب بیشتر ارتباط دارد چون انقلاب تنها رویداد سیاسی است که ما را مستقیماً و بگونه‌ای پرهیزناپذیر با مسألۀ بدایت و آغاز روبرو می‌کند. انقلاب به هر نحو که تعریف شود، فقط به‌معنای دگرگونی نیست. انقلاب‌های عصر جدید نه با mutation rerum تاریخ روم قدر مشترکی دارند، نه با stasis یونانی یعنی کشمکش و شورش در درون دولتشهرها، و نه معادلند با آنچه افلاطون metabolai می‌خواند یعنی تبدل نیمه طبیعی صورتی از حکومت به صورت دیگر یا آنچه پولوبیوس politeion anakukosis می‌نامید یعنی دور یا چرخۀ معینی که امور بشری به‌علت آنکه همیشه از کرانی به کران دیگر می‌رود، در دامنۀ آن محدود می‌گردد.»