افسانه‌ها و قصّه‌ها در ادبیّات هر سرزمین نمایانگر بخشی مهمّ از میراث فرهنگی‌ هر جامعه است که ارزش‌های سنّتی، فرهنگی و روانشناختی آن را رقم می‌زند.با نگاهی به افسانه‌ها و متل‌های کُردی می‌توان به این نکته اشاره کرد که در بسیاری از این افسانه‌ها اتفاقات خارقالعاده‌ای بدون این که مایه تعجب شخصیت‌ها باشد روی می‌دهد و رویدادهای خیلی طبیعی جلوه می‌کنند. به نظر می‌رسد قصه‌پردازان انسان‌های فقیر و برخاسته از میان مردم هستند آرزوهای خود را در این نوع قصه‌ها جستوجو کرده‌اند