ان معمائی ـ ماجرایی «اسرار عمارت تابان» مخاطبش را به سفری رازآلود میبرد. سفری که در آن، باز شدن هر گره گرهی جدید بهدنبال دارد؛ و هیچکس و هیچچیز آنچه مینماید نیست.
رمان «اسرار عمارت تابان» از آن دسته رمانهایی است که خواننده قرار نیست برای خواندن آن متحمل رنج شود. یعنی بهقصد لذت بردن خواننده از یک رمان نوشته شده است. شاید این موضوع پیش پا افتاده بهنظر برسد اما بسیار اهمیت دارد. در عینحال بهشعور خواننده هم احترام میگذارد و سعی میکند لذتی که با خواندن سطور قرار است ببرد، لذتی سطحی نباشد.
داستان پرکشش و در عین حال مملو از ظرافتهای تصویری و تدوینی است. در عین سرشار بودن قصه از مفاهیم روانشناختی و شخصیتشناختی، قصه کاملا سینمایی و سکانسبهسکانس پیش میرود و در هر سکانس زاویهی دید روایت مدام تغییر میکند و نهایتا میتوان گفت روایت رمان پیش از انکه فیلمنامهاش نوشتهشود، بهطور کامل و جزءبهجزء دکوپاژ شده است.
علی –
نوشتن این رمان ترکیب یک تکنیک دقیق و ساختار فرمی حسابشده با یک خط روایی روشن و زبان راحت، استفاده شده