کتاب حاضر را کسی نوشته است که خودش مشاور دادگاه خانواده بوده است. مردی که برادر کوچکترش را در نوجوانی به دلیل اعتیاد به مواد مخدر و مشروب از دست داده و تا به حال برای بازپروری مجرمان پسر زیر سن قانونی کارهای زیادی انجام داده است. مایکل بعد زا مطالعات زیادبر روی دلایل این معضل اجتماعی می‌نویسد: «بین داستان برادرم و تمامی داستان‌هایی که مراجعینم برایم تعریف می‌کردند، یک نقطهٔ مشترک وجود داشت، یک مصیبت ناگفته: اینکه تمامی قربانیان مرد بودند. در هر مورد، نوعی حس سردرگمی، تاحدی بی‌توجهی و بی‌پروایی، قطع ارتباط با محیط اطراف و انزوای ذهنی، دلیل اصلی انتخاب‌های خودتخریبی و خودویرانگر آنان بود.»

او در این کتاب تشریح می‌کند که برای بهبود آسیب‌های وارده به پسربچه‌ها چه کارهایی می‌توان انجام داد؟ چطور می‌توانیم از پسرانی که آنها را تحت‌سرپرستی خود داریم در برابر تهدیدهایی که بر سر راهشان قرار می‌گیرند محافظت کنیم؟ چطور می‌توانیم مطمئن شویم پسرانمان به‌خوبی آمادهٔ شروع دوران مردانگی خود هستند؟

مایکل به عنوان یک روان شناس از زمان فوت برادرش با با هزاران پسر و مرد جوان صحبت، تحصیل و کار کرده‌ است. در تحقیقاتش مردان جوان از سرتاسر جهان گزارش‌هایی را از امیدها و سختی‌ها، موفقیت‌ها و موانع خود با او در میان گذاشته‌اند. این داستان‌ها نشان می‌دهند زندگی‌ای که در زمان کنونی در انتظار پسران است، درواقع چه احساسی را برای آنان به‌همراه دارد و اینکه چگونه فرصت‌های محدود، عموماً ذات انسانی آنها را از بین می‌برند؛ اینکه چقدر احساس تنهایی می‌کنند و موردغفلت قرار می‌گیرند یا می‌بینند که به‌درستی از سوی دیگران درک نمی‌شوند.