زندگی علما مثل فیلم سینمایی های پر از فراز و نشیب نیست. هیچ سوپر من بازی ندارد که یکهو آدم بپرد بالا ولی مثل نشستن پای جوی زلال آب و گوش دادن به صدای گنجشک های شلوغ کار باغ گیلاس پر از حس خوب است.

کتاب «آیت الله» به قلم خانم زهره نجف زاده و به همت انتشارات کتاب جمکران، ترکیبی از این دو حال است. انگار که در باغ نشسته‌ایم و ماجرای جذابی را تماشا می‌کنیم که از زمان مشروطه شروع می‌شود و با کوچ خانواده سید ابوالقاسم به عراق قصه برایمان کشش پیدا می‌کند. تازه سرمان گرم حوزه نجف و درس سید ابوالقاسم است که تبعید اساتید و دوران تاریک حکومت عراق آغاز می‌شود. هنوز بیست سال تا روی کار آمدن صدام حسین مانده و زندگی سید ابوالقاسم قرار است در این سالها برای ما روایت شود.

کتاب از احوال سیاسی که فاصله می‌گیرد صدای گنجشک‌های باغ توی کتاب میپیچد و صفای زندگی یک آیت الله را حس می‌کنیم. آیت الله سید ابوالقاسم خویی در 25 سالگی اولین حکم اجتهادش را دریافت می‌کند و به زودی آوازه علم و نبوغش در حوزه می‌پیچد. کتاب « آیت الله» نرم نرم ما را می‌برد خانه این عالم وارسته و با خانم بزرگ و رسم های خوب زندگیشان آشنایمان می‌کند. رسم‌هایی مثل مراقبت از خادمانی که گاهی در خانه خدمت کرده‌اند و حالا پیر شده اند یا جایزه دادن به بچه هایی که در ماه مبارک قرآن حفظ کنند. این کتاب کم حجم، هم نشین خوبی برای روزهای بهار است. هم نشینی که عطرطمانینه و صفا دارد و توی کتابخانه هایمان به خوبی جا می‌گیرد.

کتاب «آیت الله» در واقع کتاب زندگی است. کتابی که یکی دو روزه تمام می‌شود اما مزه بی نظیرش تا مدتها روی سلولهای چشایی قلب و مغز ما می‌ماند.