آثار فلسفی و انتقادی تئودور آدورنو (1903-1969) در زمرۀ چالش انگیزترین نوشته های قرن بیستم است؛ فهم و تفسیر آرای آدورنو برای خواننده بسیار دشوار است. علاوه بر آن، غرابت این آرا خواننده را به کار صعب تجدیدنظر در دانسته ها و مشهورات و مسلمات وامی دارد؛ از جمله در امکان فلسفه، هنرو زندگی اخلاقی در جهان معاصر.
در کتابی که در دست دارید نویسنده بر سه جنبه از افکار آدورنو متمرکز شده است: 1. آرای وی درباره هنر و فرهنگ. 2. رابطه میان تفکر اخلاقی و اجتماعی او، که حول مسئله آزادی شکل می گیرد. 3. برهم کنش فلسفه و تاریخ.
تامسن کار را با وجوه تمایز آثار آدورنو و تأکید او بر مقولاتی نظیر وساطت، دیالکتیک و منفیت آغاز می کند. از آنجا که این مقولات، در عین بار سنگین فلسفی شان، تدبیر آدورنو در مواجهه با شکل خاص نیروهای تاریخی زمانه اند، نویسنده نیز آن را آغازگاه قرار داده و هم خود را مصروف نمایاندن اندیشه فلسفی او بر مبنای این مقولات کرده است. از این روی، کتاب علاوه بر مفید بودن برای خواننده مبتدی آدورنو، خوانندۀ متخصص را نیز بی بهره نخواهد گذاشت.