«نیم دانگ پیونگ یانگ» یکی از سفرنامه های جذابی است که به قلم نویسنده توانا « رضا امیرخانی» در سفر به کره شمالی نوشته شده است و می توان گفت با ویژگی هایی که دارد می توان آن را به راحتی از سفرنامه های مشابه متمایز دانست. اولین امتیاز این سفرنامه قلم روان، شوخ و محکم نویسنده است که توانسته وقایع را بدون سردرگمی خواننده با بیانی شیرین و خستگی گریز به مخاطب انتقال دهد؛ علاوه بر این که امیرخانی سعی کرده است بدون هر قضاوتی به کره شمالی رفته و به دور از هر شایعه ای مشاهدات خود را بیان کند. او برای دست یافتن به یک مشاهده بی غرضانه سعی نموده مدت ها ذهن خود را خالی از هر خبر و تصویری در مورد کره شمالی کرده و بدون پیش زمینه به آن جا سفر کند. این کتاب در حالی به دست مخاطب می رسد که وضعیت کره شمالی از دیدگاه فراریان آن کشور و نویسندگان کشورهای غربی رنگ سیاه دارد و نظام حاکم بر آن وضعیت را سفید و خوب اعلام می کند. پس از مطالعه این کتاب ما با حقایق تازه با کشور کره آشنا می شویم و حتماً نظر متفاوتی را تجربه خواهیم کرد.
رضا امیرخانی که چندبار تلاشش برای سفر به کشور کره بی نتیجه مانده است در یک پیشنهاد غیر منتظره به آرزوی خود دست می یابد و در ماه مبارک رمضان سفر خود را به پیشنهاد دوست نزدیکش شروع می کند.
ثبت تصاویر به همراه مشاهدات دقیق نویسنده توانسته این سفرنامه را مستند و قابل اعتماد جلو دهد و خستگی بصری خواننده کم نماید.
« صبحانه بهترین وقت است که آدمی زاد با ساکنان هتل آشنا شود. زودتر راه می افتم و می روم در سالن صبحانه. مأمور پذیرایی ما که دختری است با لباس سنتی کره شمالی و دیشب هم سرشام دیده بودیمش جلو می پرد و من را مثل مرغ، “جا،جا” می کند در اتاق مخصوص مان. تمام لیوان ها و بشقاب ها و کارد چنگال ها مرتب روی میز است….»
فهیمه حدیدی –
کره ی شمالی ونحوه ی خاص زندگی اجتماعی و سیاسی در آن ، از موضوعات مرموز و داغ امروزه است که باعث شده اطلاعات ضد و نقیض و شایعات فراوانی پیرامون کره ی شمالی در فضای مجازی منتشر و دنبال شود . از سویی زندگی نامه های موجود از اقراد گریخته از کره ی شمالی که به سایر کشور ها پناهنده شده اند همواره دیدگاه ثابتی دارد که با قضاوتی عمیق و محکم همراه است. اما سفر اقای امیرخانی با دیدگاه مستقل و متفاوتی بیان شده است .نویسنده می کوشد روایتی از انسان کره شمالی عرضه کند ، زمانی که در کره ی شمالی و تحت سنت ها و قوانین جامعه اش زندگی می کند.کتاب مکررا به تهران و مسائل روز جامعه خودمان گریز می زند و ذهن را به اندیشه وا می دارد.خواندنش تجربه ی ارزشمندی ست.
محسن –
آقای امیرخانی در این دو سفری که به کره شمالی داشته اند سعی کرده اند پوسته را شکافته و به صورت واقعی با مردم کره شمالی ارتباط بگیرند اما ظاهرا چنان شرایطی در این کشور حاکم است که ایشان موفق نبوده اند. اما کتابی بسیار جذاب و خواندنی است که تلاشهای آقای امیرخانی برای فرار از برنامه حزب و ارتباط مستقیم با مردم و تحلبلهای ایشان از شرایط آن کشور را نشان میدهد. در شرایطی که تنها کتابها و اطلاعات موجود، خاطرات کسانی است که از کره شمالی فرار کرده اند، دیدگاه اقای امیرخانی به عنوان فردی مستقل بسیار ارزشمند است.
علی –
نوشته های امیرخانی عالی هست بخصوص این سفرنامه که حاصل دو سفر به کره شمالی هست
زهرا –
خیلی زیبا بود
محمد امین –
سفرنامه جالبی بود از یک کشور فوق امنیتی که کمتر کسی از داخل اون خبر داره
علی –
رضا امیرخانی گفته که در این کتاب سعی کرده روایت‌هایی از کره شمالی به دست ما برساند که دور از غرض‌ورزی‌های غربی است
رضا –
سلام علیکم
در این باره سفر نامه بسیار آموزنده بود بسیار تاثیر گذار بوده .
محمدامین –
رضا امیر خانی کسیه که قلمش ثابت شدس و وقتی درباره موضوعی به این جذابی مینویسد مگر میشود نخرید و نخواند؟؟؟باید بگویم خیلی از سوالاتی که درباره کره شمالی در ذهنتان هست بعد از خواندن این سفرنامه برطرف می شود … نگاه یک فرد ایرانی به کره شمالی از نزدیک واقعا خیلی جذاب است!
محمدصادق –
برای بعضی افراد اصلا جالب و جذاب نیست چون علاقه ای به شناختن کره شمالی ندارند
شاید کره شمالی رو بشه ناشناخته ترین کشوری دونست که آمریکا ازش می ترسه
اینجا هم زیاد درباره این کشور توضیحی داده نشده اما همین هم غنیمته
مهم ترین نکته اینه که افراد کره اصلا به ارتباط گرفتن علاقه ای ندارند، مثل ماشین رفتار می کنند و واقعیت رو پنهان می کنند
میشه گفت یه کشور دیکتاتوری که سعی می کنه دیکتاتوری رو مخفی کنه و از همه جا می ترسه از جهان فرار می کنه و به مردمش دروغ میگه: ما قوی ترین کشور جهانیم!
در کل کتاب خوبی بود
و کره شمالی کشور خوبی نبود
که البته این خوب نبودن دلیل خوبی هم داره: فشار آمریکا
خلیل –
کلا موضوع کره ی شمالی موضوع جالبیه و اینکه یه ایرانی به اونجا سفر کنه جالب ترش هم می کنه