فرار از اردوگاه شماره 14 (فرار از اردوگاه مرگ کره شمالی به آزادی)

این کتاب قصه دردناک زندگی مردم تحت ستم دیکتاتوری تمامیت خواه ایدئولوژیک را روایت می کند.
بعد از فاشیسم تمامیت خواه هیتلری و مارکسیسم بی محتوا و بیسوادانه استالینی و مائوئیسم بیگانه با کمونیسم، که بزرگترین دیکتاتوری‌های ضد انسانی و اردوگاه‌های کار اجباری در تاریخ بشر را به راه انداختند، کره‌شمالی به سرمداری کیم ایل سونگ، با تز من درآوردی «جوچه»، که آن را تلفیقی از مارکسیسم، ناسیونالیسم و اومانیسم بر شمرده بود، حکومت دیکتاتوری بر مردم بیچاره و بدبخت کره‌شمالی را حق و میراث جاودان خاندان خود تعریف کرد و با بنیانگذاری اردوگاه‌های کار اجباری، سرکوب مخالفان کیش شخصیت خود و فرزندانش را با ضدانسانی‌ترین شیوه‌های ممکنه در تاریخ بشر، سامان بخشید.
اگر زندانی سیاسی در ‘’مجمع‌الجزایر گولاک’’ رژیم استالینی رگ دست خود را می‌زند تا با خون خود نان خشکیده وعده غذائی‌اش را تیلیت و قابل خوردن کند، در اردوگاه‌های کار اجباری کیم ایل سونگ و شاهزاده‌هایش، زندانی سیاسی قطرات سوپ چکیده بر زمین را لیس می‌زند و در مدفوع گاو بدنبال ذرت هضم نشده می‌گردد تا پیدایش کند و بخورد تا نمیرد.