باران هرگز تکراری نیست و
هر قطره اش قطره ی تازه ای است!
آلیسا توی آفتاب تابستان هم یخ می زند؛ آن هم نه فقط دست و پاهایش که در تمام جانش زمستان خانه کرده است.
مادرش می گوید آقای دکتر متخصص است و خیلی زود تشخیص می دهد، لابد یک جور بیماری ویروسی است. اما آلیسا ته دلش می داند که ویروسی در کار نیست.
یک سالی می شود که غم و غصه ها او را دوره کرده اند، انگار زندانی یکی از همین گوی های بلورینی شده که همیشه تویشان برف می بارد…