در طی سده‌های چهارم تا نهم هجری، که در نوشته‌های غربی به دوره اسلام کلاسیک معروف است، مهم‌ترین و تأثیرگذارترین تفسیرها بر قرآن تألیف شدند. کتاب «تفاسیر صوفیانه قرآن از سده چهارم تا نهم» نگاهی به میراث تفسیری صوفیه در این چند سده دارد و به اقوال و آثار صوفیان بزرگی چون سلمی، قشیری، غزالی، رشیدالدین میبدی، روزبهان بقلی و عبدالرزاق کاشانی می‌پردازد. بخش اول کتاب به بررسی پیش‌فرض‌های هرمنوتیکی صوفیه ختصاص دارد و بخش دوم مقایسه‌ای تحلیلی است میان روش‌های مفسران صوفی ذیل داستان موسی و خضر، سرگذشت مریم و آیه نور. بخش دوم نشان می‌دهد که تفاسیر صوفیانه، با اینکه اغلب تمثیلی دانسته شده‌‌اند، در تاریخ اندیشه اسلامی بیشتر به‌سبب رهیافت‌ها و مضامین فلسفی، ادبی و اخلاقی‌شان محل توجه بوده‌اند. کتاب حاضر نخستین پژوهش جامع درباره سهم صوفیان در تفسیر قرآن است و مطالعه آن برای پژوهش‌گران و علاقه‌مندان حوزه‌های تصوف، تفسیر قرآن و به‌طورکلی مطالعات اسلامی مفید و جذاب خواهد بود.