خب کتاب خوبی بود برای یک بار خوندن و روایت بخش کوچیکی از جنایت های داعش بوده
اما چندتا نکته توجهم و به خودش جلب کرد :
۱. سر تا سر کتاب از منجی بودن امریکا صحبت میشه در صورتی که بعضی جاها حتی تو خود کتاب هم اشاره میشه که امریکا رها کرده و رفته اما همین هم حسن به حساب میارن چرا که چاره ای نداشته !!!!!! چطور برای گرفتن و حمله به عراق چاره داشته برای دفاع از مردم بی گناه نداشته ؟؟؟
۲. روال مبارزه با داعش چه تو عراق و چه تو سوریه به این صورت بوده که از همه کشورها حتی امریکا نیرو و سلاح ارسال میشده و از همه نظر داعش حمایت میشده تا بتونه حکومت فرات تا نیل و محقق کنه و بسپره به اسراییل اما ‌مدافعان حرم از ایران و عراق و افغانستان و سوریه و لبنان و حتی ارتش سوریه دست اندر کار بودن تا جلوی این تکفیری ها رو بگیرن اما حرفی ازشون برده نشده
۳. بله در همه ادیان خوب و بد هست در اسلام هم هست اما در اینجا با اسلامی رو به رو هستیم که پذیرای ادیان دیگه نیست و ارتباطی با هیچ قشری جز مسلمان برقرار نمی کنه در صورتی که کاملا خلاف این منظور هست همونطور که یه مسلمان همین فرد و نجات میده و مسلمان ها علی الخصوص شیعیان هستن که شر داعش و کم میکنن
۴. برای من خیلی جای سوال بود که چطور از سازمان ملل و حتی امریکا و جوامع بین المللی انتظار داشت این تکفیری های وحشی و که خودشون ایجاد کرده بودن بیارن به پای محاکمه . این حجم از خداپنداری امریکا خیلی خنده داره
۵. در نهایت وقتی داشتم کتاب و مطالعه میکردم مدام این فکر از ذهنم میگذشت که داعش تا مرزهای ایران هیچ فاصله ای نداشته و اگر جانفشانی نیروهای نظامی و امنیتی ما چه داخل کشور و چه خارج از کشور نبود ، کسی نمیتونست تضمین کنه وضعیت مردها و زن های ما بهتر می بود چرا که وحوش داعش همه ایرانی ها رو آتش پرست خوندن و خون و ناموسشون حلال
بعد از خوندن کتاب واقعا تعجبم از برخی افرادیه که هیچ اهمیتی به امنیت کشور نمیدن