خانم

زمانی‌که چهارده ساله بودم و به‌عنوان یک کلاس نهمی وارد یک دبیرستان پسرانۀ بزرگِ شهری شدم، به سرعت فهمیدم این وضعیت فراتر از ظرفیت‌های من است. در سال‌های اول دبیرستان، زندگی با دوستانم به شکل ثابتی هر روز پیچیده‌تر می‌شد. زمان بیشتری را با یکدیگر و به دور از والدینِ خود سپری می‌کردیم.