خانم

امرا می‌گوید: «افغان‌های دیگری از امریکا و اروپا می‌آیند و ازش عکس می‌گیرند. فیلم می‌گیرند. قول‌هایی می‌دهند. بعد می‌روند خانه و آن‌ها را نشان خانواده‌شان می‌دهند. انگار جانور باغ‌وحش است. من از این جهت اجازه این کار را می‌دهم که شاید کمکی بکنند. اما یادشان می‌رود. دیگر خبری از آن‌ها نمی‌شود.