حامد

اما من آدم‌ها را همانطور که هستند دوست دارم. با تمام کثافت‌ها و با تمام حقه بازی‌ها و بدی‌هاشان. من صدای آن‌ها را، دست‌های گرمشان را و پوست بدنشان را دوست دارم. لخت‌ترين پوست‌ها را دوست دارم. نگاه‌های مضطربشان را و مبارزه‌ی نوميدانه‌ای را که هر کدامشان در مقابل مرگ و رنج می‌کنند دوست دارم. از نظر من اينکه در تمام دنيا يک آدم کمتر باشد يا زيادتر حساب است. قيمتی است.