محمدحسن نجفی قوچانی

سید محمدحسن حسینی (۱۲۹۵-۱۳۶۳ق) مشهور به آقا نجفی قوچانی، از عالمان و فقیهان قرن چهاردهم قمری. او نویسنده کتاب های سیاحت غرب و سیاحت شرق است. محمدحسن از شاگردان میرزا جهانگیر خان قشقائی و آخوند خراسانی بوده و در سن ۳۰ سالگی به درجه اجتهاد رسید. وی پس از بیست سال زندگی در نجف به ایران بازگشت و پس از آن تا هنگام مرگ در سال ۱۳۶۳ق در قوچان، به تدریس، ارشاد پرداخته و در گرفتاری ها از مردم حمایت می کرد و با آن که در هنگام مرگ در منطقه قوچان و حتی برخی شهرستان های اطراف نفوذ معنوی داشت، از مال دنیا چیزی نداشت. شرح دعای صباح، شرح و ترجمه رساله تُفّاحیه و حاشیه بر کفایه الاصول از جمله تألیفات وی است.