همهٔ ما در دوران کودکی این احساس زیبا را تجربه کردیم که همه چیز خوب است، هر روز شاهد هیجان و ماجراهای بیشتر خواهیم بود و هیچ چیز نمیتواند مانع سرخوشی جادویی ما باشد، اما زمانی که بزرگ شدیم؛ مسئولیتها، مشکلات و دشواریها بر ما احاطه یافتند و قدرت تخیل خود را از دست دادیم؛ جادویی که در گذشته و زمان کودکی به آن باور داشتیم به تدریج کمرنگ شد و سپس ناپدید گردید. به همین دلیل است که ما بزرگترها دوست داریم با کودکان معاشرت کرده تا یک بار دیگر آن احساس ناب که سابقاً در خود داشتیم را حس کنیم، حتی برای یک لحظهٔ کوتاه!
مریم
22
دی