عطیه

بزرگ‌ترین کیفر برای شخصی که راضی به‌قبول شغل حکومت نباشد این خواهد بود که محکوم شخصی فرومایه‌تر از خود گردد و به‌عقیده‌ی من این‌که مردم نیکوکار رنج تصدی امور را به‌خود هموار می‌کنند از ترس همین کیفر است و بنابراین تصدی مقامات حکومتی در نظر صلحا، سعادت یا وسیله‌ی کسب ثروت نیست بلکه وظیفه‌ای است که اجبارا به‌قبول آن تن درمی‌دهند زیرا کسی را از خود بالاتر یا با خود برابر سراغ ندارند که این کار را به او واگذار کنند.