قلبی مشغول مولا است؛ که هم دنیا دارد و هم آخرت و هم خدا. یعنی قلبی که نهتنها برای دنیا دغدغه ندارد؛ بلکه برای بهشت و جهنم هم دغدغهای ندارد؛ فقط دغدغهاش رضایت خداست. فقط کار را برای خدا انجام میدهد. اصلاً کاری ندارد که مزد میدهند یا نه. بیشتر ما برای ترس از جهنم نماز میخوانیم. اگر جهنم نبود خیلی از ما نماز هم نمیخواندیم. تو بندگی چو گدایان به شرط مزد نکن که دوست خود روش بندهپروری داند (۲۹) امیر المؤمنین (ع) فرمود: خدایا من که تو را عبادت میکنم؛ نه برای ترس از جهنم است و نه برای امید به بهشت؛ بلکه برای آن است که تو را مستحق عبادت دیدهام و عبادتت میکنم. (۳۰) چنین کسی هم دنیا نصیبش میشود؛ هم در آخرت جایگاه خوبی دارد و هم خدا هوایش را دارد.
مریم
30
آبان