اکبر صحرایی

جنگ، مسیر زندگی ادبی و حرفه ای صحرایی را تعیین کرد و دغدغۀ نگارش خاطرات خود و دوستانش در این دوران او را در مسیر نویسندگی قرار داد.
کتاب های «کانال مهتاب» در سال ۱۳۷۸ و کتاب «هزار و نه» در سال ۱۳۷۹ اولین تجربیات حرفه ای او در فضای نویسندگی است. وی در سال ۱۳۸۲ به عرصۀ ادبیات کودک و نوجوان وارد شد و با کتاب «خمپاره‌های خواب آلود» توانست خود را در این ژانر معرفی کند. او پس از موفقیت‌های متعدد با این کتاب، آثاری همچون «کاش کمی بزرگ‌تر بودم» در سال ۱۳۸۶، «شمشاد و آرزوی چهارم» در سال ۱۳۸۷ و داستان طنز «معمای کانال ماهی» ۱۳۸۸ این نویسنده را در حوزۀ ادبیات کودک و نوجوان تثبیت کرد.
او در سال ۱۳۸۹ رمان «حافظ هفت» را بر اساس سفر رهبری به شیراز نوشت و به خاطر این اثر در سال ۱۳۹۱ جایزۀ ادبی جلال آل احمد و جایزۀ دورۀ سیزدهم کتاب سال جمهوری اسلامی در سال ۱۳۹۱را از آن خود کرد. همچنین با دیگر آثارش جوایز مختلف دیگری را نیز در داستان کسب کرده است.
چند اثر هم از صحرایی به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر شده است.

اکبر صحرایی از معدود کسانی است که با جسارت، ادبیات مقاومت و دفاع مقدس را خصوصاً در فضای ادبیات کودک و نوجوان با طنز پیوند داده و در آثار او این مسئله به قدری حرفه ای هم انجام شده که نه تنها آسیبی به فضای جدی جنگ نمی زند بلکه باعث جذابیت و مخاطب پذیری بیشتر آن می شود.