مریم

الجزایری که خاکش رو داد، منابعش رو داد، اومدن هر چی داشت رو بردن، توی زَمینای خودشون برای فرانسه کار کردن و همۀ حق و حقوقشون رو دادن به فرانسه که خودش رو آباد کنه، با دستای خودشون فرانسه رو ساختن، کلفتی فرانسه رو هم کردن … هیچی ازشون نموند به امید روزی که فرانسه عددی حسابشون کنه و بشن دوست فرانسه. هنوز که هنوزه دارن نوکری می‌کنن؛ اما هر جای فرانسه مشکلی پیش می‌آد می‌گن تقصیر عَرباست. هر جا ترقه‌ای صدا می‌کنه می‌گن این اعراب تروریست!»